94 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ, ΙΩΝΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ.
Μεσημέρι 31ης Ιουλίου 1920 .Ο Ίων Δραγούμης έχοντας πληροφορηθεί την
είδηση της απόπειρας δολοφονίας εναντίον του Ε.Βενιζέλου νωρίς το
μεσημέρι, αποφάσίζει να επιστρέψει στα γραφεία της εφημερίδας του, ώστε
να επιμεληθεί την έκδοση της. Έχει απόλυτη συναίσθηση του κινδύνου της
απόφασης του. Νιώθει την υποχρέωση να μην κρυφτεί αλλά να σταθεί στο
ύψος των περιστάσεων, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του ως ένας από τα
ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης.
Κατέβηκε με το αμάξι του την οδό Κηφισίας ως το ύψος των
Αμπελοκήπων στην τότε έπαυλη Θων. Εκεί τον σταμάτησε μια ομάδα ενόπλων
που άνηκαν στο περίφημο τάγμα ασφαλείας του Παυλου Γύπαρη.ΟΙ ένοπλοι
ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο, συνέλαβαν τον Δραγούμη τον χτύπησαν στο
πρόσωπο και τον οδήγησαν βίαια στον στρατώνα του τάγματος τους. "....Την
στιγμήν ακριβώς ταύτην αλαλαγμοί των ορδών του Γύπαρη και των άλλων
μισθοφόρων δολοφόνων δονούσι τον αέρα "νάτος, νάτος, σκοτώστε τον
προδότη τον κακούργον, τον δολοφόνον, ήτο και η Κοτοπούλη μαζί του, που
είναι η Κοτοπούλη" άμα ως εθεάθη, μακρόθεν σχετικώς, το φέρον τον
Δραγούμην αυτοκίνητον.Τούτο φθάσαν προ της επαύλεως σταματά
αναγκαστικώς, πολίται δε και στρατιώται του Γύπαρη επιτίθενται κατά
αυτού μετά μανίας και βια τον καταβιβάζουσιν αυτού, ενώ συγχρόνως
δέχεται χτυπήματα δια ξιφολογχών, ροπάλων και γρόνθων....''
Στο προαύλιο του στρατώνα βρίσκονταν ο Παύλος Γύπαρης, διοικητής των
Βενιζελικών ταγμάτων ασφαλείας, παλαιός γνώριμος του Δραγούμη από τον
Μακεδονικό Αγώνα, και ο Εμμανουήλ Μπενάκης, επίσης γνώριμος του Δραγούμη
απο την θητεία του στην πρεσβεία της Αλεξάνδρειας. Αρχικά οι δύο άνδρες
συζητούσαν χαμηλόφωνα κοιτάζοντας βλοσυρά τον Δραγούμη. Η αγωνιώδης
αναμονή του αιχμαλώτου διήρκεσε 20 λεπτά. Μετά από ένα μυστηριώδες
τηλεφώνημα που δέχτηκε, ο Γύπαρης διέταξε 8 στρατιώτες με οπλισμένα τα
ντουφέκια, να οδηγήσουν τον Δραγούμη αιχμάλωτο, πεζή ως το φρουραρχείο
Οι στρατιώτες περιστοίχισαν τον Δραγούμη και τον οδήγησαν στην
συμβολή των οδών Κηφισίας και Ρηγίλλης. Εκεί σταμάτησαν και τον έστησαν
σε έναν μαντρότοιχο.Πρότειναν όλοι τα όπλα τους και έριξαν στον άτυχο
άνδρα εξ επαφής χωρίς καν παράγγελμα. Ο Δραγούμης δεν αντιστάθηκε, ούτε
και προσπάθησε να ξεφύγει από τους δολοφόνους του.'' ....Όταν δ΄ αυτή
ούτω βαδίζουσα είχε πλησιάσει κάτωθι των Στρατιωτικών λοτρών, και εις
την θέσιν εν η υπάρχει το υψηλότερον φυσικόν προτείχισμα, ο επί κεφαλής
ταύτης Σαρτζέτης σταματά δια των λέξεων "αυτού, αυτού" μετά δε την
στάσην της, απευθυνόμενος προς τον Δραγούμην του λέγει "στάσου, θα σε
σκοτώσωμεν", συγχρόνως δε τον ώθει μετά σκαιότητος προς το
πεζοδρόμιον,τον τοποθέτει προ του προτειχίσματος με μέτωπον προς την
οδόν επί του άκρου της οποίας παρατάσσονται αμέσως οι στρατιώται.Μια
ομοβροντιά διασχίζει τον ορίζοντα, και ο Δραγούμης όστις, κατ΄αυτήν
πίπτει νεκρός, αλλά και κατ΄αυτού άπνου πεσόντος και δια δευτέραν φοράν
εκκενούσι τα όπλα των οι δολοφόνοι και μετ΄αυτό λογχίζουν το άψυχο σώμα.
Η ιατρική έκθεσις πιστοποιεί δεκατρία τραύματα πυροβόλου όπλου, πέντε
δια ξιφολόγχης, κάταγμα τέλειον του δεξιού μηριαίου οστού....''
Το
πτώμα του Δραγούμη έμεινε σκυλευμένο στο πεζοδρόμιο για πολλές ώρες.
Αργά το απόγευμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο, όπου μετά από ειδοποίηση
αργά το βράδυ, προσήλθε τραγική μορφή ο γηραιός πατέρας του Στέφανος
Δραγούμης.
Αυτή ήταν η άναδρη, στυγνή δολοφονία ενός Γνήσιου Έθνικιστή...
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ, ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΘΑ ΠΑΤΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΑΞΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
«Ναι, το βλέπω πως η Ευρώπη ενώνεται, πως τα έθνη και οι φυλές ζυγώνουν
η μία την άλλη. Αλλά εγώ είμαι ένας και εγώ θα ακουμπήσω επάνω στους
γύρω μου ανθρώπους. Και αυτοί είναι οι Έλληνες».
ΖΗΤΩ Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ!
ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ!